mózg » mammalium

Geny w pierwszych krokach

11/05/2025 12/05/2025 dziecko

Kiedy niemowlęta zaczynają chodzić? To jedno z najbardziej ekscytujących kamieni milowych w rozwoju. Moment, w którym maluch samodzielnie stawia pierwsze kroki, jest unikalny dla każdego dziecka, a różnice w wieku rozpoczęcia chodzenia są znaczące. Choć przez lata skupiano się głównie na czynnikach środowiskowych, takich jak sposób żywienia czy kultura, nowe badania podkreślają, że nasze geny odgrywają kluczową rolę w ustaleniu tego, kiedy nasze dzieci zaczną stawiać pierwsze kroki.

Aktywność neuronowa w życiu płodowym i w okresie noworodkowym zmniejsza się wraz z rozwojem mózgu, a tempo tych zmian jest zależne od płci

13/05/2024 14/05/2024 dziecko

Zarówno przed urodzeniem, jak i w pierwszych tygodniach życia aktywność elektryczna mózgów dziewczynek w odpowiedzi na bodźce dźwiękowe wydaje się bardziej skomplikowana niż w przypadku chłopców.

Czuję więc widzę – nowe badania o rozwoju samoświadomości u małych dzieci

18/03/2024 13/05/2024 dziecko / ewolucja

Większość dzieci swoje własne odbicie w lustrze zaczyna rozpoznawać w wieku około półtorej roku. Świadczy to o dojrzewającej samoświadomości i stanowi ważny kamień milowy w rozwoju dziecka. Naukowcy z Uniwersytetu Teksańskiego w Austin odkryli, że kluczowym czynnikiem napędzającym ten proces może być doświadczenie własnego dotyku.

Noworodki odczuwają ból mocniej niż dorośli

17/05/2020 01/02/2024 dziecko

Naukowcy z uniwersytetu w Oksfordzie opublikowali badanie, które wskazuje, że odczuwanie bólu przez niemowlęta wiążę się z niższym progiem w porównaniu z osobami dorosłymi, co oznacza, że są one wrażliwsze na tego rodzaju bodźce.

WITAJ W MAMMALIUM!

Jestem Ola, a to opowieść pisana dłonią fizjologii i człowieczego zachwytu nad ewolucją wszystkich istot, które dały życie ludzkim ssakom. Przeczesuję litery w Nature, Science, The Lancet, w czeluściach PubMed podążam tropem dalekich przodków odciśniętym w kodzie naszego ciała. Parafrazując saganową Błękitną Kropkę - oto my, a to nasz dom, nasza gałąź na darwinowskim Drzewie Życia, na niej każdy człowiek, który kiedykolwiek istniał. Wyprostowany, wyjątkowo zręczny, rzemieślnik wydobywający iskrę z kamienia i krtani, pionier wyobraźni odciśniętej tlenkiem żelaza na skalnej ścianie, odkrywca nowych krain i kreator świata - od doliny Neandra, przez góry Ałtaj, aż do rzeki Czarnego Smoka. Podglądając mikrotaniec dwóch komórek, ich syngamię, autostradą pierwotnych impulsów nerwowych, pokonujemy zawiłą drogę we wnętrzu naszej mamy, aby wraz z pierwszym krzykiem zachłystnąć się oksytocyną i, jak sugeruje Herbert - czcić życie. "Każde życie. Wszyscy jesteśmy razem w jego pięknie."